Opis
Język Phyton zyskał swoją popularność dzięki dostępności bibliotek oraz braku trudności w przygotowaniu środowiska pracy i rozpoczęciu programowania. Pomimo wielu zalet język ten posiada wiele ukrytych pułapek, które mogę nastręczyć trudności , jeśli użytkownik nie jest ich świadom.
Książka ta pomoże czytelnikowi w pełni wykorzystać możliwości języka Python. Dzięki realistycznym przykładom autor przedstawia zawiłości oraz mało znane idiomy, które wpływają na zachowanie i wydajność kodu. Czytelnik zapozna się z najważniejszymi zagadnieniami języka Python, takimi jak: funkcje, klasy, dziedziczenie, metaklasy czy też atrybuty. Ponadto dowie się jak wybrać najbardziej skuteczny sposób aby osiągnąć zamierzone efekty. Nauczy się również jak napisać kod, który będzie łatwy do zrozumienia, utrzymania oraz poprawy.
Każdy rozdział zawiera szczegółwe opisy przykładów, sformuowane w przejrzysty, łatwy do zrozumienia sposób.
W książce poruszono następujące zagadnienia:
- Podpowiedzi na wszystkich najważniejszych obszarach programowania w Pythonie 3.x i 2.x wraz z dokładnymi objaśnieniami i przykładami.
- Najlepsze praktyki dotyczące tworzenia funkcji czytelnie wyrażających intencje, promujących wielokrotne użycie tego samego kodu i pomagających uniknąć błędów.
- Omówienie tematu właściwego wyrażenia zachowania programu za pomocą klas i obiektów.
- Podpowiedzi pomagające uniknąć pułapek podczas użycia metaklas i atrybutów dynamicznych.
- Prezentacja znacznie efektywniejszego podejścia w zakresie współbieżności i równoległości.
- Przedstawienie lepszych technik i sposobów użycia wbudowanych modułów Pythona.
- Prezentacja narzędzi i najlepszych praktyk stosowanych podczas wspólnej pracy nad projektami.
- Rozwiązania dotyczące usuwania błędów, testowania i optymalizacji, co prowadzi do poprawy jakości kodu i wydajności jego działania.
Spis treści
Wprowadzenie (11)
Podziękowania (15)
O autorze (17)
Rozdział 1. Programowanie zgodne z duchem Pythona (19)
- Sposób 1. Ustalenie używanej wersji Pythona (19)
- Sposób 2. Stosuj styl PEP 8 (21)
- Sposób 3. Różnice między typami bytes, str i unicode (23)
- Sposób 4. Decyduj się na funkcje pomocnicze zamiast na skomplikowane wyrażenia (26)
- Sposób 5. miejętnie podziel sekwencje (29)
- Sposób 6. Unikaj użycia indeksów początek, koniec i wartości kroku w pojedynczej operacji podziału (31)
- Sposób 7. Używaj list składanych zamiast funkcji map() i filter() (33)
- Sposób 8. Unikaj więcej niż dwóch wyrażeń na liście składanej (35)
- Sposób 9. Rozważ użycie generatora wyrażeń dla dużych list składanych (36)
- Sposób 10. Preferuj użycie funkcji enumerate() zamiast range() (38)
- Sposób 11. Użycie funkcji zip() do równoczesnego przetwarzania iteratorów (39)
- Sposób 12. Unikaj bloków else po pętlach for i while (41)
- Sposób 13. Wykorzystanie zalet wszystkich bloków w konstrukcji try-except-else-finally (44)
Rozdział 2. Funkcje (47)
- Sposób 14. Preferuj wyjątki zamiast zwrotu wartości None (47)
- Sposób 15. Zobacz, jak domknięcia współdziałają z zakresem zmiennej (49)
- Sposób 16. Rozważ użycie generatorów, zamiast zwracać listy (54)
- Sposób 17. Podczas iteracji przez argumenty zachowuj postawę defensywną (56)
- Sposób 18. Zmniejszenie wizualnego zagmatwania za pomocą zmiennej liczby argumentów pozycyjnych (61)
- Sposób 19. Zdefiniowanie zachowania opcjonalnego za pomocą argumentów w postaci słów kluczowych (63)
- Sposób 20. Użycie None i docstring w celu dynamicznego określenia argumentów domyślnych (66)
- Sposób 21. Wymuszaj czytelność kodu, stosując jedynie argumenty w postaci słów kluczowych (69)
Rozdział 3. Klasy i dziedziczenie (73)
- Sposób 22. Preferuj klasy pomocnicze zamiast słowników i krotek (73)
- Sposób 23. Dla prostych interfejsów akceptuj funkcje zamiast klas (78)
- Sposób 24. Użycie polimorfizmu @classmethod w celu ogólnego tworzenia obiektów (82)
- Sposób 25. Inicjalizacja klasy nadrzędnej za pomocą wywołania super() (87)
- Sposób 26. Wielokrotnego dziedziczenia używaj jedynie w klasach narzędziowych (91)
- Sposób 27. Preferuj atrybuty publiczne zamiast prywatnych (95)
- Sposób 28. Dziedziczenie po collections.abc w kontenerach typów niestandardowych (99)
Rozdział 4. Metaklasy i atrybuty (105)
- Sposób 29. Używaj zwykłych atrybutów zamiast metod typu getter i setter (105)
- Sposób 30. Rozważ użycie @property zamiast refaktoryzacji atrybutów (109)
- Sposób 31. Stosuj deskryptory, aby wielokrotnie wykorzystywać metody udekorowane przez @property (113)
- Sposób 32. Używaj metod __getattr__(), __getattribute__() i __setattr__() dla opóźnionych atrybutów (117)
- Sposób 33. Sprawdzaj podklasy za pomocą metaklas (122)
- Sposób 34. Rejestruj istniejące klasy wraz z metaklasami (124)
- Sposób 35. Adnotacje atrybutów klas dodawaj za pomocą metaklas (128)
Rozdział 5. Współbieżność i równoległość (131)
- Sposób 36. Używaj modułu subprocess do zarządzania procesami potomnymi (132)
- Sposób 37. Użycie wątków dla operacji blokujących wejście-wyjście, unikanie równoległości (136)
- Sposób 38. Używaj klasy Lock, aby unikać stanu wyścigu w wątkach (140)
- Sposób 39. Używaj klasy Queue do koordynacji pracy między wątkami (143)
- Sposób 40. Rozważ użycie współprogramów w celu jednoczesnego wykonywania wielu funkcji (150)
- Sposób 41. Rozważ użycie concurrent.futures(), aby otrzymać prawdziwą równoległość (158)
Rozdział 6. Wbudowane moduły (163)
- Sposób 42. Dekoratory funkcji definiuj za pomocą functools.wraps (163)
- Sposób 43. Rozważ użycie poleceń contextlib i with w celu uzyskania wielokrotnego użycia konstrukcji try-finally (166)
- Sposób 44. Niezawodne użycie pickle wraz z copyreg (169)
- Sposób 45. Podczas obsługi czasu lokalnego używaj modułu datetime zamiast time (174)
- Sposób 46. Używaj wbudowanych algorytmów i struktur danych (178)
- Sposób 47. Gdy ważna jest precyzja, używaj modułu decimal (183)
- Sposób 48. Kiedy szukać modułów opracowanych przez społeczność? (185)
Rozdział 7. Współpraca (187)
- Sposób 49. Dla każdej funkcji, klasy i modułu utwórz docstring (187)
- Sposób 50. Używaj pakietów do organizacji modułów i dostarczania stabilnych API (191)
- Sposób 51. Zdefiniuj główny wyjątek Exception w celu odizolowania komponentu wywołującego od API (196)
- Sposób 52. Zobacz, jak przerwać krąg zależności (199)
- Sposób 53. Używaj środowisk wirtualnych dla odizolowanych i powtarzalnych zależności (204)
Rozdział 8. Produkcja (211)
- Sposób 54. Rozważ użycie kodu o zasięgu modułu w celu konfiguracji środowiska wdrożenia (211)
- Sposób 55. Używaj ciągów tekstowych repr do debugowania danych wyjściowych (214)
- Sposób 56. Testuj wszystko za pomocą unittest (217)
- Sposób 57. Rozważ interaktywne usuwanie błędów za pomocą pdb (220)
- Sposób 58. Przed optymalizacją przeprowadzaj profilowanie (222)
- Sposób 59. Stosuj moduł tracemalloc, aby poznać sposób użycia pamięci i wykryć jej wycieki (226)
Skorowidz (229)
|
