Opis produktu: Pamięć EEPROM 1kb I2C 24LC01B-I/P
Układ pozwala zwiększyć pamięci EEPROM mikrokontrolera o 1 kb. Pamięć podzielona jest na 128 8-bitowych bloków. Komunikuje się z jednostką centralną za pomocą magistrali I2C (TWI).
| Elementy sprzedawane w pakiecie po 5 sztuk. |
Specyfikacja układu pamięci EEPROM
- Napięcie zasilania: od 2,5 do 5,5 V
- Interfejs: I2C (TWI)
- Organizacja pamięci: 128 x 8 - bit
- Czas dostępu: 5 ms
- Częstotliwość taktowania: 400 kHz
- Obudowa: DIP 8
Szczegóły w dokumentacji.
Pamięć EEPROM 1 kb 24LC01B-I/P.
Popularna pamięć nieulotna do wszystkich zastosowań
Pamięć EEPROM 1kb I2C 24LC01B-I/P (sprzedawana w zestawach po 5 szt.) umożliwia zapis i odczyt do 128 bajtów danych za pomocą prostego systemu komend, przesyłanych przez interfejs I2C. Z uwagi na doskonałą żywotność (przewidywany czas przechowywania informacji to aż 200 lat!) oraz możliwość wielokrotnego zapisywania i kasowania (ponad 1 milion operacji), układ doskonale nadaje się do przechowywania ważnych nastaw urządzenia, wartości kalibracyjnych, informacji identyfikacyjnych (np. numeru seryjnego urządzenia) i wielu innych.
Czas zapisu strony (obejmującej do 8 bajtów) wynosi maksymalnie 5 milisekund, zaś odczyt odbywa się w trybie natychmiastowym. W celu przygotowania do zapisu danych do pamięci wystarczy wysłać do niej docelowy adres (jednobajtowy), poprzedzony przez bajt kontrolny – cała ramka zawiera zatem (oprócz właściwych informacji) zaledwie dwa dodatkowe oktety. Odczyt także przebiega typowo dla układów wyposażonych w interfejs I2C – najpierw przesyłany jest bajt kontrolny i adres początkowy, po których należy przesłać ponowny znak startu i jeszcze jeden bajt kontrolny (tym razem w trybie odczytu, tj. z wyzerowanym ostatnim bitem).
Rodzaje pamięci w systemach mikroprocesorowych
Dziś niemal każdy mikrokontroler ma wbudowaną pewną ilość pamięci operacyjnej (RAM) oraz pamięci programu (Flash). Niektóre modele są także wyposażone w niewielką ilość wewnętrznej pamięci EEPROM, służącej do przechowywania rzadko modyfikowanych danych.
Bardziej rozbudowane urządzenia, wymagające np. obsługi wyświetlaczy graficznych, zaawansowanych systemów operacyjnych, czy też dużych ilości informacji (np. obrazów z kamery czy też wysokiej jakości dźwięku) korzystają natomiast z zewnętrznych układów pamięci, rozszerzających przestrzeń adresową procesora o dodatkowe miejsce do przechowywania danych.
Przydatne linki |
