Złącza bananowe

Uniwersalne złącze do wielu zastosowań

Wynalazek tej wtyczki przypisują sobie dwa podmioty. Firma Hirschmann twierdzi, że wtyczka bananowa została wynaleziona przez Richarda Hirschmanna w 1924 r. Konkurencyjne roszczenie kieruje firma General Radio Company, która twierdzi, że w 1924 GenRad opracował wtyczkę bananową, zastępującą popularne wcześniej złącze szpilkowe. Rozwijany przez Hirschmanna dalej wtyk bananowy w 1929 roku został opatentowany. Wtyczka ta składała się wtedy tylko z dwóch części.

Rozmaite rodzaje wtyczek bananowych dostępne na rynku

Typowe rodzaje wtyku bananowego obejmują solidną szpilkę rozciętą wzdłuż, wtyk złożony z czterech sprężyn płytkowych, cylinder z pojedynczą sprężyną płytkową po jednej stronie, wiązkę sztywnego drutu z centralnym trzpień otoczony cylindrem o wielu szczelinach z centralnym wybrzuszenie lub prostą sprężynę - zwinięty w prawie kompletny cylinder fragment blachy. Wszystkie te rodzaje złącz są ze sobą kompatybilne i pasują do szerokiej gamy gniazd bananowych. Poszczególne rozwiązania mają różne wady i zalety - cenę, przewodność, trwałość etc.

Możliwość łączenia wielu wtyczek ze sobą

Złącza bananowe są często używane jako zakończenia kabli krosowych w elektronicznym sprzęcie testowym. Z kolei wtyki bananowe w dielektrycznej osłonie są powszechne jako zakończenia przewodów sondy multimetrycznej. Wiele z wtyczek dostępnych w naszym sklepie, posiada specjalny otwór, który pozwala na dołączenie do wtyku kolejnej wtyczki, co znacznie upraszcza zestawianie systemu pomiarowego, na przykład do czteropunktowego pomiaru rezystancji (jedna para kabli idzie do źródła prądu lub amperomierza, a druga do woltomierza, mierzącego spadek napięcia na nieznanej rezystancji.