Spis treści:
Dziś luźny, więc dla niektórych może nieco chaotyczny przewodnik po bohaterach i bohaterkach wielu pogawędek. Przyglądamy się narzędziom dla fanów dobrego dźwięku i strumieniowania video, przed skorzystaniem z których wielu z nas nie wiedzieć czemu coś powstrzymuje.
DLNA, czyli zróbmy z tym wreszcie porządek
Porządek na początek, trzeba dodać.
Digital Living Network Alliance (DLNA) została założona przez grupę firm z branży komputerów osobistych i elektroniki użytkowej w czerwcu 2003 roku z firmą Intel w roli głównej. Organizacja powstała w celu opracowania i promowania wytycznych dotyczących interoperacyjności w zakresie udostępniania mediów cyfrowych. Została rozwiązana, ale dzieło żyje pod auspicjami innego podmiotu, SpireSpark International. Do urządzeń certyfikowanych przez DLNA należą smartfony, tablety, komputery PC, telewizory i serwery pamięci masowej. Pierwsze wytyczne pojawiły się w czerwcu 2004 roku i zawierają kilka standardów publicznych, w tym Universal Plug and Play (UPnP), którym zajmiemy się za chwilę, a także imponujący zbiór formatów plików cyfrowych, standard sieci przewodowych i bezprzewodowych.
DLNA współpracowało z dostawcami kablówek, usług satelitarnych i innych platform telekomunikacyjnych, aby zapewnić ochronę łącza na obu końcach transferu danych. Kojarzycie zabezpieczenia DRM? Dodatkowa warstwa zabezpieczeń w postaci cyfrowego zarządzania prawami, czyli owe DRM (ang. Digital Rights Management) pozwala operatorom nadawczym na przekazywanie mediów cyfrowych do urządzeń klientów w taki sposób, że dalsze, nieautoryzowane, przekazywanie mediów jest… cóż, po prostu utrudnione. W marcu 2014 r. DLNA publicznie opublikowała VidiPath, pierwotnie nazwane “DLNA CVP-2 Guidelines”. Umożliwiało ono oglądanie subskrypcyjnych treści telewizyjnych na wielu różnych urządzeniach, w tym na telewizorach, tabletach, telefonach, dekoderach (STB), komputerach PC i konsolach do gier bez dodatkowych urządzeń pośrednich od dostawcy usług. Vidipath już nie ma, a oficjalna witryna nie działa, ale DLNA jest nadal obsługiwane przez SpireSpark International.
DLNA - do czego to?
Mnóstwo urządzeń obsługuje DLNA. Dodatkowo przesyłanie multimediów jest bardzo proste i nie wymaga posiadania specjalistycznej wiedzy. Potrzebujemy urządzenia na którym znajdują się multimedia do przesłania (serwera), urządzenia odbiorczego i WiFi. App Store i Google Play zapewniają dla właścicieli telefonów aplikacje, dzięki którym uzyskamy kompatybilność z DLNA. Kolejnym atutem jest szybkość przesyłania danych pomiędzy urządzeniami. Multimedia przesyłane są w małych paczkach danych, dzięki czemu transmisja jest płynna. Urządzenie odbierające zawsze zapyta o zgodę, czy można je obsługiwać. Praca na komputerze Apple wiąże się już z AirPlay, o którym za chwilę.
AirPlay - brązowy medalista po WiFi i Bluetooth
AirPlay Apple jest zbiorem protokołów . Umożliwia bezprzewodowe przesyłanie strumieniowe między urządzeniami audio i wideo, ekranów urządzeń i zdjęć wraz z powiązanymi metadanymi. Pierwotnie zaimplementowany tylko w oprogramowaniu i urządzeniach firmy Apple nosił nazwę AirTunes i był używany tylko do przesyłania dźwięku. Od tego czasu firma Apple licencjonowała AirPlay jako technologię komponentów oprogramowania firm trzecich dla producentów, którzy tworzą produkty zgodne z urządzeniami firmy Apple. Co to oznacza? Że inni producenci mogą tworzyć kompatybilne i-urządzenia. To dzięki AirPlay branża znana jako bezprzewodowe głośniki mogła rozwinąć się jeszcze bardziej (pod linkiem znajdziecie te w standardzie Bluetooth).
AirPlay 2 został ogłoszony przez Apple na corocznej konferencji WWDC 5 czerwca 2017 roku. Jego wydanie wraz z iOS 11 zaplanowano na trzeci kwartał 2017 roku, ale opóźniono do czerwca 2018. W porównaniu z oryginalną wersją AirPlay 2 dodaje strumieniowe przesyłanie dźwięku do głośników stereo, umożliwia przesyłanie dźwięku do wielu urządzeń w różnych pomieszczeniach i sterowanie za pomocą inteligentnych asystentów Control Center, Home lub Siri. Funkcjonalność ta była dostępna wcześniej tylko za pomocą iTunes pod macOS lub Windows. Często mylony z zastrzeżoną przez Apple usługą AirDrop.
AirPlay - do czego to?
Załóżmy, że masz iPhone’a i uruchamiasz na nim aplikację iTunes, aby słuchać ulubionych utworów. Ponieważ w ciągu dnia będziesz dużo chodzić po domu, postanowiłeś włączyć w sypialni zestaw stereo obsługujący AirPlay, a w salonie Apple TV podłączony do sieci Wi-Fi. Aby mieć pewność, że nie będzie przerwy w odtwarzaniu muzyki, gdy będziesz przechodzić z pokoju do pokoju, wróć do iPhone’a i wybierz wieżę stereo oraz Apple TV jako odbiorców strumienia muzyki z iPhone’a. Ponieważ wszystkie te urządzenia są dostępne za pośrednictwem połączeń sieciowych i mogą korzystać z AirPlay, wystarczy włączyć stuknięciem albo kliknięciem odbiorniki, aby rozpocząć strumieniowanie ze źródła i cieszyć się muzyką.
Lista urządzeń, które mogą być źródłami AirPlay obejmuje iPada, iPoda Touch drugiej generacji lub nowszego, iPhone’a 3G i 4 oraz Apple TV drugiej generacji. Urządzenia te muszą być wyposażone w system Apple iOS 4.2 lub nowszy, a aplikacja, z której chcemy przesyłać strumieniowo, musi mieć opcję włączenia przesyłania strumieniowego AirPlay. Można włączać z komputera, uruchamiając program iTunes w wersji 10.2 lub nowszej.
UPnP - wygoda, ale ze szczyptą ryzyka
Skrót od “Universal Plug and Play”. Plug and Play opisuje urządzenia, które współpracują z systemem komputerowym zaraz po ich podłączeniu. UPnP jest rozwinięciem tej idei, które rozszerza zakres urządzeń Plug and Play na sprzęt sieciowy. Uniwersalne Plug and Play wykorzystuje protokoły sieciowe, aby umożliwić podłączenie szerokiej gamy urządzeń i ich bezproblemową współpracę.
Urządzenia UPnP mogą być podłączane za pomocą połączeń przewodowych (np. Ethernet i Firewire) lub bezprzewodowych (np. Wi-Fi i Bluetooth). Jeśli produkt obsługuje protokół UPnP, może komunikować się z innymi urządzeniami UPnP w sieci. Połączenia są zwykle tworzone przy użyciu protokołu sieciowego DHCP, który przypisuje każdemu podłączonemu urządzeniu unikatowy adres IP.
Dzięki tym funkcjom protokół UPnP jest przydatny do konfigurowania sieci, ale można go również używać do konfigurowania kompatybilnych urządzeń audio i wideo. UPnP AV to grupa standardów opartych na UPnP, które umożliwiają łączenie komponentów za pośrednictwem połączeń sieciowych. Umożliwia to przesyłanie plików multimedialnych i danych strumieniowych między urządzeniami. Na przykład film zapisany na dysku twardym w sypialni może być odtwarzany na ekranie telewizora w salonie. Centralny kontroler sieci UPnP AV jest nazywany MediaServerem i może być uruchamiany z komputera Windows, Linux czy Macintosh albo z urządzenia sprzętowego do zarządzania siecią.
Do czego to?
Większość urządzeń UPnP to praktycznie brak konfiguracji podobnie jak przy Plug and Play. Można je łatwo dodawać do sieci i od razu z nich korzystać. Terminy brzmią skomplikowanie, ale wszystko jest tak proste, jak to możliwe, i to właśnie zadecydowało o popularności protokołu. Ale, ale… UPnP nie wymaga autoryzacji. Z góry zakłada, że wszystkie urządzenia, które próbują się ze sobą połączyć w obrębie tej samej sieci LAN, są godne zaufania. Takie przymykanie oka na wiarygodność i przede wszystkim źródło owych urządzeń otwiera furtkę hakerom. W ramach dodatkowego zabezpieczenia warto pamiętać o autoryzacji użytkowników UPnP, – podstawowy problem polega na tym, że rzeczy, które nie powinny znaleźć się w sieci globalnej, mogą się do niej dostać. Mówiąc krótko bazowy brak autoryzacji i konfiguracji urządzeń podłączanych do sieci jest największym plusem i jednocześnie największym minusem UPnP.
Spotify Connect, czyli DJ dla każdego
Czy aby na pewno tak rozpowszechniona usługa powinna się tutaj znaleźć? Jasne, że tak. Wielu użytkowników multimediów nie zna jeszcze zalet platformy Spotify. Przy okazji Spotify oraz Spotify Connect pojawiło się u nas w cieszącym się popularnością artykule, wówczas w kontekście Raspberry Pi. To ten poradnik z fajną gitarą na okładce.
Z ponad 300 milionami aktywnych użytkowników na całym świecie z czego prawie połowa to płatni abonenci, Spotify jest obecnie największą i najpopularniejszą na świecie usługą strumieniowego przesyłania muzyki. Ale dzięki Spotify Connect, prawdopodobnie jednej z najważniejszych funkcji w świecie streamingu muzyki, nie jesteśmy już ograniczeni do słuchania ulubionych katalogów muzyki wyłącznie za pośrednictwem telefonu lub komputera.
Jak słuchać muzyki ze Spotify na Raspberry Pi
Jesteście fanami dwóch najfajniejszych rzeczy na świecie – muzyki i Raspberry Pi? To tak jak my! Krótki poradnik pokaże Wam, jak uruchomić ulubione playlisty ze Spotify na Malinie.
Odtwarzanie z dowolnym kompatybilnym urządzeniem audio jest proste i wygodne – dowodzi tego choćby fakt, że w obliczu popularności serwisu konkurencyjny Tidal uruchomił własną funkcję Tidal Connect. Spotify Connect to prawdziwy prywatny didżej imprez domowych. W bazie odnajdziemy ponad 60 milionów utworów oraz różne listy odtwarzania gotowe do odsłuchu na zestawach Hi-Fi, AV i inteligentnych głośnikach bez kłopotliwego parowania Bluetooth.
Usługa Spotify Everywhere to jeszcze szersze możliwości obejmujące inteligentne głośniki, inteligentne wyświetlacze, konsole do gier, smart tv i urządzenia do streamingu, słuchawki, urządzenia wearable, samochodowe systemy audio i szerszą integrację z aplikacjami. Działa świetnie z Amazon Echo, Google Home albo Nest Audio.
…a do czego to? Do wszystkiego, dla każdego.
Urządzenia i akcesoria do dźwięku
Z myślą o skorzystaniu z ciekawych usług, który na rynku taka mnogość, zwracamy oczy w kierunku Arylic. Moduły dźwiękowe w łatwy sposób przekształcą nasze głośniki przewodowe w bezprzewodowy system nagłaśniający.
Możemy wypróbować m.in. bezprzewodowe odbiorniki stereo kompatybilne z telefonami, komputerami i tabletami. W połączeniu z głośnikami odbiornik Arylic zapewnia najwyższą jakość odtwarzanego dźwięku. Oprócz tego do dyspozycji karta dźwiękowa microUSB, dzięki czemu może odbiornik może pracować jak przetwornik cyfrowo-analogowy podłączany bezpośrednio do komputera. Moduły obsłużą szeroką gamę platform muzycznych, w tym m.in Spotify, Pandora, Amazon Music, Tidal, Deezer, Qobuz czy internetowe stacje radiowe. Możemy również słuchać lokalnie udostępniając poprzez NAS bądź też pamięć USB.
Wśród goodies od Arylic znajdziemy również wzmacniacze stereo. To produkt bardziej wyspecjalizowany i z myślą zwłaszcza o posiadaczach mocnych subwooferów. Wbudowane potencjometry pozwalają na kontrolę nie tylko głośności, ale również wysokości tonów. Obydwie wersje, 2-kanałowy Arylic Up2stream AMP V3 oraz 2.1-kanałowy Arylic Up2stream AMP 2.1., oferują komunikację WiFi oraz Bluetooth 5.0. Świetna opcja dźwięku bez kompresji przy przesyle.
Może czas na małe pseudo smart-home? Albo przynajmniej na wiosenny audiopiknik!
