Spis treści:
Raspberry Pi to niewielka płytka, która oferuje bardzo szerokie możliwości. Odpowiednie programowanie tych minikomputerów pomaga w pełni wykorzystać dostępne opcje i przystosować działanie urządzenia do oczekiwań użytkownika.
System operacyjny dla Raspberry Pi
Bazowo w “malinach” wykorzystuje się system operacyjny Raspbian, który jest w dużej mierze oparty na Linuksie. Jednak nie jest to jedyne oprogramowanie współpracujące z płytką – możliwe jest korzystanie na przykład z Windows 10 w specjalnie dostosowanej wersji ARM, Ubuntu MATE, RISC OS, OpenSUSE czy FreeBSD.
W przypadku, gdy planujesz bardzo konkretne zastosowanie płytki, możesz wybrać systemy zaprojektowane pod szczególne zadania lub określone programy i aplikacje, takie jak na przykład granie w gry (RetroPie, Lakka), sterowanie multimediami (LibreELEC, OSMC), digital signage (Linutop OS), kontrolowanie automatyki domowej (Domoticz) czy zarządzanie procesami sieciowymi i bezpieczeństwem (Kali Linux). Ponadto możliwe jest emulowanie innych systemów operacyjnych (zwłaszcza historycznych) przy pomocy specjalnych aplikacji.
Który język programowania wybrać dla Raspberry Pi?
Do programowania Raspberry Pi, podstawowym językiem jest Python, który jest wykorzystywany na przykład przez bazowy terminal Raspbian. Jednak ich programowanie jest również możliwe przy użyciu innych środowisk i języków, jeśli skorzysta się z odpowiednich narzędzi. W zależności od planowanego zastosowania oraz swoich umiejętności i preferencji, użytkownicy minikomputerów wykorzystują między innymi języki programowania C, C++, Java i PHP. Wśród osób rozpoczynających naukę kodowania – zwłaszcza dzieci – bardzo popularny jest także graficzny edytor Scratch.
Jak wygląda programowanie Raspberry Pi?
Można to zrobić na kilka sposobów. Wybór metody zależy przede wszystkim od efektu, jaki chcesz uzyskać: proste aplikacje można pisać bezpośrednio z poziomu urządzenia (z podłączonymi peryferiami umożliwiającymi wprowadzanie i podgląd danych), natomiast bardziej skomplikowane programy są zazwyczaj tworzone z poziomu komputera stacjonarnego lub laptopa, który łączy się z Raspberry Pi po kablu albo bezprzewodowo.
Programowanie Raspberry Pi z poziomu urządzenia
Implementacja kodu bez użycia komputera wymaga korzystania z urządzeń peryferyjnych umożliwiających wprowadzanie informacji i podgląd procesów. Do tego potrzebne są monitor, mysz i klawiatura, które po podłączeniu pozwalają na korzystanie z Raspberry Pi jak ze zwykłego komputera desktopowego. Oczywiście konieczne jest również zapewnienie odpowiedniego zasilania. Programowanie minikomputera tą metodą może wykorzystywać wbudowany terminal, ale także inne narzędzia programistyczne (na przykład pobrane z sieci), które pozwalają korzystać z innych języków programowania.
Programowanie Raspberry Pi przez komputer
Dostęp do Raspberry Pi porzez komputer to bardzo popularna metoda, która sprawdza się szczególnie dobrze w przypadku tworzenia bardziej skomplikowanych programów, mocno obciążających procesor i pamięć (na przykład gier). Połączenie z płytką można uzyskać bezprzewodowo przez WiFi lub przewodowo, na przykład przy wykorzystaniu przewodu Ethernet lub konwertera UART-USB.
Pozostałe sposoby programowania Maliny
Innym sposobem jest pisanie kodu na PC odłączonym od płytki, a następnie wgrywanie programów za pośrednictwem mobilnego nośnika pamięci – na przykład USB czy karty microSD (uwaga – nigdy nie należy odłączać nośnika odpowiadającego za pracę systemu operacyjnego!). Można też pobierać skrypty i gotowe aplikacje z sieci, a potem instalować je na Raspberry Pi.
Od czego warto zacząć programowanie RPi?
W niemal wszystkich przypadkach programowanie “maliny” warto zacząć od zupełnych podstaw – uruchomienia płytki, instalacji i aktualizacji systemu operacyjnego oraz skonfigurowania urządzenia (zmiana haseł, ustawienie lokalizacji i strefy czasowej etc.). Poszczególne aktualizacje systemu mogą różnić się pod kątem kompatybilności z niektórymi programami, co również warto mieć na uwadze.
Warto również powtórzyć sobie podstawy języka programowania, którym mamy zamiar się posługiwać – usprawni to pracę i pozwoli uniknąć frustracji. W przypadku metod programowania innych niż bezpośrednie kodowanie przy użyciu podłączonych urządzeń peryferyjnych, warto również nadać płytce stały adres IP, co ułatwi połączenie się z nią w przyszłości.
