Dobieranie rezystora do diody

Czas czytania: 9 min.

Dynamiczny rozwój technologii produkcji elementów i podzespołów elektronicznych, a także stale rosnąca świadomość ekologiczna sprawiają, że tradycyjne źródła światła takie jak żarówki w coraz większym stopniu wypierane są przez diody LED. Dotychczas dioda LED kojarzona była z lampkami kontrolnymi w sprzęcie RTV, AGD, sterownikach przemysłowych, samochodach, a to dzięki jej niewielkim wymiarom, dużej żywotności i bardzo małemu w stosunku do odpowiadających jej żarówek poborowi energii elektrycznej.

Należy zaznaczyć, że każdej diodzie powinien zawsze towarzyszyć rezystor. Jednak jak dobrać rezystor do diody? Postaramy się odpowiedzieć na to pytanie w dalszej części artykułu.

Przyjrzyjmy się dokładniej budowie, zasadzie działania, typom i parametrom diod LED. 

Czym jest dioda LED?

LED (z ang. Light Emitting Diode), czyli dioda elektroluminescencyjna (zwana również diodą świecącą) jest półprzewodnikowym przyrządem optoelektronicznym, który przetwarza energię elektryczną na energię promieniowania elektromagnetycznego, czyli światło. Najprostsza dioda LED to półprzewodnikowe złącze p-n, które spolaryzowane w kierunku przewodzenia odpowiednio wysokim napięciem emituje promieniowanie elektromagnetyczne w zakresie od podczerwieni (IR) poprzez widmo światła widzialnego po promieniowanie ultrafioletowe (UV).

Promieniowanie

1 [nm] = 0,000 000 001 [m]

W widmie światła widzialnego poszczególne długości fal są odbierane przez oko ludzkie jako różne barwy:

Długość fali [nm]

Barwa dla oka ludzkiego

380 – 435

Fioletowa

435 – 495

Niebieska

495 – 565

Zielona

565 – 590

Żółta

590 – 630

Pomarańczowa

630 – 780

Czerwona

 

Budowa i zasada działania diody LED

Podstawą działania diody LED, a więc zamiany energii elektrycznej na falę elektromagnetyczną, jest zaobserwowane w roku 1907 przez Henry’ego Josepha Rounda zjawisko elektroluminescencji (stąd nazwa dioda elektroluminescencyjna). Elektroluminescencja to emisja fal świetlnych przez niektóre ciała stałe wywołana przepływem prądu elektrycznego. Dioda LED to struktura półprzewodnikowa zbudowana z warstwy półprzewodnika typu n, obszaru aktywnego p-n oraz warstwy półprzewodnika typu p. Do materiału typu p zamocowany jest metalowy kontakt – elektroda dodatnia, czyli Anoda (A), a do materiału typu n-metalowa elektroda ujemna, czyli Katoda (K)

 

Półprzewodnik –  materiał wykazujący zmianę właściwości przewodzących pod wpływem warunków zewnętrznych, np. zmian temperatury czy zasilania prądem elektrycznym. Zwykle są to substancje krystaliczne. Najczęściej stosowane w przemyśle elektronicznym to krzem Si i german Ge.

 

Materiał typu p posiada nadmiar dziur (umowna nazwa dodatniego nośnika ładunku elektrycznego) w paśmie walencyjnym, gdzie w tym samym paśmie materiał typu n posiada nadmiar elektronów. W momencie spolaryzowania takiej struktury w kierunku przewodzenia (Anoda zasilana biegunem dodatnim, Katoda ujemnym) następuje przenikanie dziur i elektronów do warstwy aktywnej złącza p-n. Przenikaniu towarzyszy emisja energii, która przyjmuje postać kwantu światła (fotonu).

Długość fali emitowanego przez złącze światła, czyli jego barwy, zależy od użytego do budowy złącza materiału. Poniżej tabela, dla podstawowych barw.

Barwa

Symbol chemiczny

Nazwa związku chemicznego

czerwona, podczerwona

AlGaAs

galo-arsenek glinu

zielona

AlGaP

fosforek glinowo-galowy

pomarańczowa, żółta, zielona

AlGaInP

poczwórny związek glinu, galu, indu oraz fosforu

czerwona, pomarańczowa, żółta

GaAsP

potrójny związek galu, arsenu i fosforu

czerwona, żółta, zielona

GaP

fosforek galu

niebieska, zielona

GaN

azotek galu

niebieska, ultrafioletowa, zielona

InGaN

potrójny związek indu, galu i azotu

niebieska

SiC, Al2O3, ZnSe

węglik krzemu, tlenek glinu, selenek cynku

Jak dobrać zasilanie diody LED?

Dioda LED – napięcie i zasilanie

Wartość minimalna napięcia zasilającego U, przy której dioda (złącze p-n) będzie przewodzić prąd, zwana jest napięciem przewodzenia często oznaczanym jako UF lub VF (z ang. Forward Voltage), z kolei wartość prądu w tym stanie oznaczana jest jako prąd przewodzenia I(z ang. Forward Current). Te dwie wartości, czyli napięcie przewodzenia UF oraz prąd przewodzenia IF, to podstawowe parametry diody LED. Dodatkowo ze względu na bezpieczeństwo diody podaje się napięcie przebicia (odwrotna polaryzacja diody – w kierunku zaporowym) oznaczane jako UZ, VZ, UR lub VR. Po jego osiągnięciu złącze ulega trwałemu uszkodzeniu (przebiciu). W obszarze pracy zaporowej definiuje się również prąd oznaczany jako Ilub IR. Aby zobrazować te parametry, warto posłużyć się charakterystyką prądowo-napięciową, która dla diody przedstawia się następująco:

Jak widać na powyższym wykresie, dioda LED może pracować w dwóch obszarach: obszarze przewodzenia (tym pożądanym przez nas) oraz w obszarze pracy zaporowej. Należy pamiętać, że praca diody w obszarze zaporowym jest dopuszczalna pod warunkiem, że nie przekroczymy napięcia wstecznego powyżej granicy UR, bo wtedy prąd diody gwałtownie rośnie i ulega przebiciu. Powróćmy do obszaru przewodzenia. Aby dioda LED pracowała poprawnie, czyli świeciła, należy zasilić ją prądem o natężeniu IF oraz napięciem o wartości UF – to optymalny zestaw parametrów zwanych punktem pracy. Optymalny punkt pracy diody to taki, w którym napięcie i prąd mają wartości zapewniające pracę diody (chcemy, by świeciła maksymalnie jasno), ale też są dla niej bezpieczne (nie skracają życia diody). Z charakterystyki wynika, że zasilanie diody napięciem wartości UF owszem spowoduje jej zaświecenie, ale również gwałtowny wzrost prądu, który powinniśmy zatrzymać na optymalnej wartości IF.

 

Pamiętaj! Zasilając diodę LED napięciem o wartości napięcia przewodzenia diody, natężenie prądu płynącego przez diodę gwałtownie wzrośnie, co spowoduje jej uszkodzenie.

 

 

Tym sposobem poznaliśmy symbol diody LED na schemacie elektrycznym. 



 

Ma on postać symbolu diody z dodatkowo naniesionymi strzałkami sugerującymi emisję, a w tym przypadku emisję światła. “A” oznacza elektrodę o nazwie Anoda spolaryzowaną dodatnio, “K” elektrodę ujemną o nazwie Katoda spolaryzowaną ujemnie.

Aby ograniczyć prąd IF do bezpiecznego poziomu, należy wprowadzić ograniczenie prądu w obwodzie – zastosować rezystor ograniczający prąd o rezystancji R, łącząc go szeregowo z diodą, co przedstawia poniższy rysunek.

Przeanalizujmy powyższy obwód. Naszym celem jest wyznaczenie takiej wartości rezystancji, aby natężenie prądu IF było wartością optymalną dla zasilanej diody LED.

Drugie prawo Kirchhoffa – w zamkniętym obwodzie elektrycznym suma spadków napięć na rezystancjach występujących w obwodzie równa jest sumie sił elektromotorycznych występujących w tym obwodzie.

 

Siłą elektromotoryczną w naszym obwodzie jest napięcie zasilające UZ. Zgodnie z drugim prawem Kirchhoffa możemy zapisać:

UZ = UR + UF

Prawo Ohma głosi, że istnieje proporcjonalna zależność między natężeniem prądu płynącego przez przewodnik a napięciem panującym między końcami tego przewodnika.

 

Na podstawie prawa Ohma:

UR = IF × R

Zatem po przekształceniu rezystancja R wynosi:

R

=  

 

UR

 

IF

 

Przekształcając bilans napięć otrzymany z drugiego prawa Kirchhoffa, mamy:

UR = UZ – UF

Zatem wzór na rezystancję opornika ograniczającego prąd diody do bezpiecznej wartości IF ma postać:

 

R

=  

 

UZ – UF

 

IF

Zajrzyjmy do katalogu parametrów diody LED. 

Na podstawie tabeli:

„Forward Current” – prąd przewodzenia wynosi IF = 30 [mA]

„Forward Voltage” – napięcie przewodzenia wynosi UF = 2,0 [V] (wybieramy wartość typową)

Pamiętając o warunku  UZ > UF, przyjmijmy napięcie zasilania UZ = 3 [V] (np. dwie połączone ze sobą baterie typu AA 1,5 [V]). Podstawiając wartości liczbowe do naszego wzoru na rezystancję, otrzymujemy:

R

=  

 

3[V] – 2[V]

 

30[mA]

 

Pamiętaj o sprowadzeniu wartości do wspólnego rzędu jednostek:

R

=  

 

3[V] – 2[V]

 

0,030[A]

 

R

=  

 

3[V] – 2[V]

33,3333[Ω]

 

30[mA]

 

Aby zatem wysterować optymalnie diodę o parametrach podanych w przytoczonej karcie katalogowej, należy połączyć z nią w szereg rezystor o wartości 33 [Ω] i zasilić napięciem 3 [V]. Należy jednak pamiętać, że wartości rezystancji dostępnych oporników wynikają z typoszeregów, innymi słowy nie zawsze będziemy w stanie zakupić opornik o rezystancji takiej, jaką otrzymamy z naszych obliczeń. Co wtedy? Najbezpieczniej jest zawyżyć wartość rezystancji do następnej w typoszeregu, dla przykładu.

Mamy dostępne rezystory z szeregu E12:

Szeregi główne

E6

E12

E24

± 20%

± 10%

± 5%

1,0

1,0

1,0

  

1,1

 

1,2

1,2

  

1,3

1,5

1,5

1,5

  

1,6

 

1,8

1,8

  

2,0

2,2

2,2

2,2

  

2,4

 

2,7

2,7

  

3,0

3,3

3,3

3,3

  

3,6

 

3,9

3,9

  

4,3

4,7

4,7

4,7

  

5,1

 

5,6

5,6

  

6,2

6,8

6,8

6,8

  

7,5

 

8,2

8,2

  

9,1

 

Zasilamy nasza katalogową diodę zasilaczem o napięciu 9,5 [V]

R

=  

 

9,5[V] – 2[V]

250[Ω]

 

30[mA]

 

Z tabeli wynika, że mamy dostępne dwie wartości 220[Ω] lub 270[Ω]. Sprawdźmy, jakie popłyną prądy dla takich wartości rezystancji, korzystając ze znanego nam wzoru:

R

=  

 

UZ – UF

 

IF

zatem

IF

=  

 

UZ – UF

 

R

 

IF

=  

 

9,5[V] – 2[V]

0,034[A]

34[mA]

 

220[Ω]

 

IF

=  

 

9,5[V] – 2[V]

0,0277[A]

27,7[mA]

 

270[Ω]

 

Z wyliczeń wynika, że stosując rezystor o wartości 220 [Ω], ustalimy prąd diody na poziomie

  IF = 34 [mA], a więc przekroczymy prąd katalogowy o ponad 10%. 

W drugim przypadku stosując rezystor o wartości 270 [Ω], ustalimy prąd diody na poziomie

  IF = 27,7 [mA], a więc niewiele poniżej wartości katalogowej. Wskazane jest zastosowanie rezystora o większej wartości, ponieważ w pierwszym przypadku nasza dioda będzie świecić jaśniej, ale skrócimy jej żywotność.

 

Pamiętaj o parametrze rezystora, jakim jest maksymalna moc strat!

 

Moc rezystora określisz za pomocą następującej zależności:

P = U × I

gdzie P to moc wyrażona w watach [W]. Dla dobranego przez nas rezystora (33 [Ω]) mamy zatem:

P = UR × IF

P = 1[V] × 0,03[A] = 0,03[W] = 30[mW]

Z obliczeń wynika, że potrzebujemy rezystora o mocy co najmniej 30 [mW].

Dobierz odpowiedni rezystor – LED

Powyżej wykonaliśmy obliczenia na podstawie danych katalogowych producenta diody LED. Co jeśli tych danych nie mamy? Diody LED dzieli się na dwie podstawowe grupy: diody LED o małej mocy (od około 30 do 150 [mW]) oraz diody LED dużej mocy sięgającej kilkudziesięciu watów zwane potoczenie diodami „power LED”. Diody świecące LED zasilane są napięciem stałym o wartości kilku woltów, a wartość tego napięcia jest zależna od energii emitowanych fotonów („cząstek” fali świetlnej), a inaczej mówiąc barwy emitowanego światła. Im wyższa jest ta energia, tym większe napięcie zasilające. Orientacyjne wartości napięć w zależności od barwy diody przedstawione zostały poniżej.

 

  

IR

Podczerwona

 

UF = 0,8 – 1,6 [V]

      
  

RED

Czerwona

 

UF = 1,7 – 2,2 [V]

      
  

ORANGE

Pomarańczowa

 

UF = 1,8 – 2,3 [V]

      
  

YELLOW

Żółta

 

UF = 1,9 – 2,5 [V]

      
  

GREEN

Zielona

 

UF = 2,0 – 2,7 [V]

      
  

BLUE

Niebieska

 

UF = 3,0 – 3,8 [V]

      
  

UV

Ultrafioletowa

 

UF = 3,0 – 3,8 [V]

      
  

WHITE

Biała

 

UF = 2,8 – 4 [V]

      

 

Typowa wartość napięcia przewodzenia diod małej mocy mieści się w zakresie UF = 0,8 – 4,2 [V], bezpieczna wartość natężenia prądu IF około 20 [mA]. 

Jak dobrać zasilanie dla większej ilości diod LED? Jaki rezystor do diody?

Połączenie równoległe

Jednym ze sposobów na zasilanie kilku diod LED ze wspólnego źródła zasilania jest ich połączenie równoległe. W torze każdej diody podłączamy szeregowo z diodą rezystor o oporności, którą musimy wyznaczyć. Dobór rezystora do diody jest więc istotnym krokiem, który powinien zostać wykonany z należyta starannością.

 

 

Obliczanie rezystora do diody – metody

Jak obliczyć rezystor do diody? Metodologia obliczania wartości rezystora jest taka sama jak w opisanym wcześniej  przykładzie dla układu z jedną diodą. Każdą diodę rozpatrujemy oddzielnie. Jeśli diody D1, D2 oraz D3 tego samego typu możemy wykonać jedno obliczenie ze wzoru:

R

=  

 

UZ – UF

 

IF

Zalety połączenia równoległego:

+ niskie napięcie zasilające (pamiętaj o warunku UZ>UF),

+ uszkodzenie jednej diody nie wpływa na działanie pozostałych,

+ możliwość łączenia diod o różnych napięciach przewodzenia (dobierz do każdej   

   odpowiedni rezystor,

+ niskie ryzyko przekroczenia prądu IF w przypadku, gdy rzeczywiste napięcie 

   przewodzenia diody UF okaże niższe niż przyjęte do obliczeń.

 

Wady połączenia równoległego:

– wymusza większy prąd ze źródła zasilania (suma prądów IF z poszczególnych diod),

– konieczność stosowania wielu rezystorów (dla każdej diody osobny rezystor).

 

Pamiętaj! W przypadku, gdy zasilane diody mają różne barwy światła, ich napięcia przewodzenia mogą się różnić na tyle, że konieczne będzie zastosowanie innej wartości rezystora dla każdej z nich.

 

Połączenie równoległe – klasyczny błąd

Bardzo częstym błędem popełnianym w układach zasilania diod w połączeniu równoległym jest stosowanie jednego wspólnego rezystora ograniczającego prąd.

 

 

Zasilanie poprzez jeden rezystor ograniczający wielu diod połączonych równolegle nie zapewnia właściwego i bezpiecznego dla diod rozpływu prądów.

 

Wyznaczmy wartość rezystancji opornika R dla takiego układu.

W tym celu posłużymy się jeszcze raz parametrami diody z karty katalogowej, a więc prąd przewodzenia IF = 30 [mA], napięcie przewodzenia UF = 2,0 [V]. Zakładamy, że diody D1, D2 oraz D3 są identyczne. Nasz rezystor musi zatem ograniczyć prąd ze źródła zasilania do wartości sumy prądów  IF1 + IF2 + IF3 = IR. A wynika to z pierwszego prawa Kirchhoffa.

Drugie prawo Kirchhoffa mówi, że algebraiczna suma natężeń prądów wpływających i wypływających dla węzła obwodu elektrycznego jest równa zeru. 

 

W naszym przypadku drugie prawo Kirchhoffa ma postać:

IR – IF1 + IF2 + IF3 = 0

Do węzła wpływa prąd IR, który rozdziela się na trzy prądy: IF1, IF2 oraz IF3. Wróćmy do naszego opornika R.

 

R

=  

 

3[V] – 2[V]

 

30[mA] + 30[mA] + 30[mA]

 

R

=  

 

1[V]

 

90[mA]

 

R

=  

 

1[V]

 

0,090[A]

 

R

≈  

 

11[Ω]

 

 

Przeanalizujmy, co stałoby się w naszym obwodzie, gdyby jedna z diod uległa uszkodzeniu i stanie się przerwą w obwodzie. Z trzech prądów: IF1 + IF2 + IF3 płyną dwa. Rezystor został dobrany tak, że ogranicza prąd w obwodzie do 90 [mA], a to oznacza, że suma natężeń trzech prądów (90 [mA]) rozdzieli się na dwa prądy o wartości po 45 [mA]. Zatem przez diody o prądzie IF = 30 [mA] popłyną o 50% większe prądy o wartości 45 [mA]! Taka sytuacja może doprowadzić do uszkodzenia pozostałych dwóch diod.

Połączenie szeregowe

Drugim sposobem zasilania diod jest układ szeregowy. W szereg z rezystorem ograniczającym prąd łączymy diody jedna za drugą. Jak dobrać rezystor w takim układzie?

 

W obwodzie szeregowym przez wszystkie elementy płynie jeden prąd o tym samym natężeniu.

 

Zgodnie z tą zasadą prąd IR, którego wartość wyniknie z rezystancji R oraz wartości napięcia zasilającego UZ popłynie przez diody, a zatem rezystor powinien mieć tak dobraną rezystancję, aby IR = IF.

Zgodnie z drugim prawem Kichhoffa zapisujemy:

UZ = UR + UF1 + UF2 + UF3

Prawo Ohma głosi, że istnieje proporcjonalna zależność między natężeniem prądu płynącego przez przewodnik a napięciem panującym między końcami tego przewodnika.

 

Na podstawie prawa Ohma:

UR = IF × R

Zatem po przekształceniu rezystancja R wynosi:

R

=  

 

UR

 

IF

 

Przekształcając bilans napięć, otrzymany z drugiego prawa Kirchhoffa mamy:

UR = UZ – UF1 – UF2 – UF3

 

Zatem wzór na rezystancję opornika ograniczającego prąd diody do bezpiecznej wartości IF ma postać:

 

R

=  

 

UZ – UF1 – UF2 – UF3

 

IF

 

Zastosujmy powyższy wzór praktycznie. Załóżmy, że mamy 3 diody zielone o napięciu UF w zakresie 2,0 do 2,7 [V] i prąd przewodzenia IF dla diod małej mocy rzędu 20 [mA]. Najpierw napięcie zasilania. Pamiętamy o warunku UZ>UF, który w naszym przypadku przyjmie postać:

UZ > UF1 + UF2 + UF3

Ponieważ nie znamy dokładnie wartości napięcia ani przewodzenia diod, a jedynie jego zakres, powinniśmy przyjąć gorszy wariant, czyli maksymalną wartość: 2,7 [V]. Zatem:

UZ > 2,7[V] +  2,7[V] + 2,7[V] 

UZ > 8,1[V]

Należy zatem zastosować źródło zasilania o napięciu powyżej 8,1 [V]. Przyjmijmy 9 [V].

Obliczamy rezystancję opornika. Należałoby rozpatrzyć teraz dwa przypadki. Obliczyć rezystancję dla napięcia UF = 2[V] oraz dla UF = 2,7[V]

 

R

2,7[V] =  

 

9[V] – 2,7[V] – 2,7[V] – 2,7[V]

 

20[mA]

 

R

2,7[V] =  

 

0,9[V]

 

20[mA]

 

R

2,7[V] =  

 

0,9[V]

 

0,020[A]

 

R

2,7[V] =  

 

45[Ω]

 

 

Spójrzmy w tabelę szeregu E12 rezystorów  – najbliższy dostępny to 47 [Ω], zatem przyjmujemy R2,7[V] = 47 [Ω].

 

R

2[V] =  

 

9[V] – 2[V] – 2[V] – 2[V]

 

20[mA]

 

R

2[V] =  

 

3[V]

 

20[mA]

 

R

2[V] =  

 

3[V]

 

0,020[A]

 

R

2[V] =  

 

150[Ω]

 

 

Spójrzmy w tabelę szeregu E12 rezystorów – tym razem trafiliśmy idealnie w szereg, zatem R2[V] = 150 [Ω]. Dobraliśmy dwa oporniki. Zobaczmy, co stałoby się w układzie, gdybyśmy zastosowali opornik obliczony dla napięcia 2,7 [V], gdy w rzeczywistości okazałoby się, że UF diod wynosi jednak m2 [V]? Obliczmy, jaki popłynie prąd.

 

IF2[V]

=  

 

UZ – UF1 – UF2 – UF3

 

R

 

IF2[V]

=  

 

9[V] – 2[V] – 2[V] – 2[V]

0,064[A]

64[mA]

 

47[Ω]

 

Popłynie prąd IF2 [V] = 64 [mA]! To ponad 3 razy więcej niż zakładany prąd przewodzenia diody. Z pewnością doszłoby do uszkodzenia diod.

Pamiętaj! Dobierając rezystor ograniczający, nie znając napięcia przewodzenia diody, zawsze przyjmij minimalną wartość zakresu napięcia przewodzenia.

 

Jeśli chcesz zoptymalizować pracę diod zarówno w układzie szeregowym, jak i równoległym, zbuduj układ testowy z użyciem opornika ograniczającego dobranego dla minimalnej wartości napięcia przewodzenia UF, zmierz woltomierzem spadek napięcia na diodzie, uzyskując rzeczywistą wartość napięcia zastosowanej diody UF i ponownie przelicz opornik.

Zalety połączenia szeregowego:

+ jeden rezystor ograniczający,

+ niska obciążalność prądowa źródła zasilania,

+ możliwość łączenia diod o różnych napięciach przewodzenia.

 

Wady połączenia szeregowego:

– wymusza zastosowanie źródeł zasilania o dużo wyższych napięciach niż połączenie 

  równoległe (suma spadków napięć UF na poszczególnych diodach),

– duże ryzyko przekroczenia prądu IF w przypadku, gdy rzeczywiste napięcie 

  przewodzenia diody UF okaże się niższe niż przyjęte do obliczeń.

Wiesz już, jak ważne jest odpowiednie zasilanie i jaką rolę pełni rezystor w układach zasilania diod elektroluminescencyjnych, jak go dobrać i jakie układy zasilania stosować, a także jakie są ich wady i zalety. Nadszedł czas, abyś wiedzę teoretyczną zastosował w praktyce. Do dzieła

Dobieranie rezystora do diody – FAQ

Aby obliczyć prawidłowo obliczyć rezystor niezbędny do diody należy znać jej parametry, a także wykorzystać prawo Ohma i Kirchhoffa.

Aby prawidłowo obliczyć parametry rezystora podłączonego np. do diody przede wszystkim należy znać jej parametry. Zachęcamy do lektury publikacji, w której szczegółowo wyjaśniamy w jaki sposób dobrać rezystor do diody.

Do diody LED charakteryzującej się napięciem 12V można zastosować rezystor o oporności od 470 Ω do 1 kΩ, w zależności od konkretnych parametrów diody.

Aby prawidłowo dobrać rezystor do żarówek LED należy znać jej napięcie przewodzenia oznaczane jako UF, a także prąd przewodzenia IF.

Jak oceniasz ten wpis blogowy?

Kliknij gwiazdkę, aby go ocenić!

Średnia ocena: 4.8 / 5. Liczba głosów: 35

Jak dotąd brak głosów! Bądź pierwszą osobą, która oceni ten wpis.

Podziel się:

Maciej Chmiel

Maciej Chmiel

Specjalista od Arduino i szeroko rozumianej elektroniki. Człowiek-orkiestra, dyżurny od wszystkiego - nie ma dla niego rzeczy niemożliwych, a czas ich realizacji jest zwykle prawie natychmiastowy. Po pracy miłośnik kreskówek z Pepe Panem Dziobakiem. Jego bezcenne memy wspomagają dział kreatywny.

Zobacz więcej:

5 odpowiedzi

  1. Dzień dobry

    Pamiętaj! Dobierając rezystor ograniczający, nie znając napięcia przewodzenia diody, zawsze przyjmij maksymalną wartość zakresu napięcia przewodzenia.

    Czy nie powinno być przyjmij minimalną wartość zakresu napięcia przewodzenia (większa rezystancja opornika.)
    I w następnym akapicie ponownie dla minimalnej wartości napięcia przewodzenia UF

    Pozdrawiam
    Marek

  2. Dziękuję za ten poradnik. Szukałem na wielu stronach, jak zbudować większy układ na power led pomijając driver. W końcu zrozumiałem 🙂

  3. Witam,
    Panie Macieju dobra robota – OPIS JEST WZORCOWY , JASNO OPISANY, CZYTELNY……jest po prostu taki jak być powinien…..bardzo dobry dla początkujących.
    Pozdrawiam.

  4. Jak ograniczyć prąd w przypadku –
    napięcie zasilania = 3,7v prąd = 2A
    napięcie diody = 3,7v prąd diody do 700mA, dioda UV.
    przy napięciu 3,7V, prądzie 700mA, moc diody to 100%
    przy napięciu 3,3V, prądzie 240mA – moc 40%

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ze względów bezpieczeństwa wymagane jest korzystanie z usługi Google reCAPTCHA, która podlega Polityce Prywatności oraz Warunkom użytkowania.