Arduino UNO uchodzi przede wszystkim za odpowiednią platformę dla początkujących adeptów elektroniki i programowania. Często jest to pierwsze Arduino, które trafia w nasze ręce. Nie znaczy to jednak, że UNO ma ściśle ograniczone możliwości. Jest używane do wielu celów i może być efektywnie wykorzystywany do mniejszych projektów, choć nie jest tak poręczne jak seria Nano. Równie dużo uwagi powinniśmy poświęcić Arduino Leonardo wydanemu w 2012 roku. Sama nazwa nie mówi nic – to przede wszystkim mikrokontroler ATmega 32U4 z wbudowanym USB i oscylatorem krystalicznym. Kluczowe różnice i porównania między Arduino Leonardo i UNO są proste do zrozumienia.
Arduino Leonardo pojawiło się na świecie latem 2012 roku. Stało się to w dwa lata po premierze UNO z września 2010 roku. Początkowo oparta o ATmega32U4 płytka nie wywołała entuzjazmu. Wielu zdaje się Arduino Leonardo w ogóle nie uznawać, czy raczej nie brać pod uwagę właściwie przy… hmm, czymkolwiek. Leonardo posiada jednak znaczącą przewagę sprzętową nad UNO, co nasuwa pytanie: dlaczego nie jest równie popularne? Przyjrzyjmy się bliżej.
Inne funkcje obejmują gniazdo zasilania, gniazdo ISCP oraz przycisk reset.
...a teraz płytki obok siebie
Arduino Leonardo
Arduino Uno
Mikrocontroller
ATmega32u4
ATmega328
Digitale Pins
20
14
Analoge Pins
12
6
PWM
7
6
Flash-Speicher
32 KB, wovon 4 KB vom Bootloader verbraucht werden
32 KB, wovon 0,5 KB vom Bootloader verbraucht werden
SRAM-Speicher
2.5 KB
2 KB
Różnice są znaczne już na pierwszy rzut oka. Peryferia USB zapewniają ATmega32u4 dwie główne różnice w stosunku do ATmega328P – bootloader 32u4 nie musi już używać innego układu sprzętowego interfejsu szeregowego, więc te piny są wolne do komunikacji z urządzeniami zewnętrznymi lub z innymi mikrokontrolerami. Otrzymujemy właściwie więcej wszystkiego. Arduino Leonardo posiada więcej pinów analogowych, gdzie A0-A5 są dedykowane dla pinów analogowych, a A6-A11 są na pinach cyfrowych. W kwestii pinów wejściowych i wyjściowych: Arduino Leonardo pozwala nam korzystać 20 pinów w porównaniu do 14 w UNO, ponieważ może użyć pinów analogowych jako I/O. Oprócz tego mamy dodatkowy pin PWN i nieco więcej pamięci SRAM dla szybszego dostępu do danych.
Tajemnica różnicy popularności. Arduino UNO > Leonardo, ale czy na pewno?
Poniżej trzy sztandarowe powody.
1.Wcześniejsze wydanie i benchmark dla płyt rozwojowych.Wydana 2 lata przed Arduino Leonardo płytka Uno stała się niejako standardem w branży płytek rozwojowych dzięki unikalnemu układowi pinów, która czyni ją kompatybilną z większością dostępnych Arduino Shield. Łatwość użycia i ponadprzeciętna specyfikacja wyróżniły ją i wzniosła się na szczyt.
2. Każdy czasem utknął… Łatwiej znaleźć tutoriale w sieci do Uno. Wraz z popularnością przychodzi większa społeczność z większym wsparciem. Tutoriale Uno są łatwo dostępne w sieci, ale część z nich nie jest kompatybilna z Leonardo.
3. Brak kompatybilności Arduino Leonardo z Shieldami Uno. Arduino Uno jest znane z szerokiej kompatybilności z wieloma shieldami, które same są tworzone tak, aby pasowały do płytki. Nie jest tak w przypadku Leonardo. Posiadane przez nas stare shieldy Arduino mogą mieć problemy ze współpracą z Arduino Leonardo. Zgłoszeń tego faktu w społeczności nie brakuje.
W teorii wszystko wygląda jak jeden duży dowód nie tylko na to, że Uno jest znacznie popularniejszym wyborem, ale i na to, że powinno tak być. Arduino Leonardo to jednak:
lepsza wydajność,
więcej wsparcia dla USB,
brak zewnętrznego układu interfejsu USB,
większa elastyczność w implementacji protokołów innych niż szeregowy UART,
zwyczajnie niższa cena.
Wybór jak zawsze należy do Was. W razie wątpliwości zachęcamy do kontaktu mailowego i telefonicznego.
Arduino UNO od Leonardo różni się przede wszystkim liczbą pinów cyfrowych (UNO – 14, Leonardo – 20), liczbą pinów analogowych (UNO – 6, Leonardo – 12) i PWM (UNO – 6, Leonardo – 7). Kolejną różnicą jest pamięć SRAM (UNO – 2KB, Leonardo 2,5 KB). Arduino Leonardo miało premierę w 2012 roku, czyli dwa lata po tym jak światło dzienne ujrzała płyta UNO przeznaczona m.in. dla początkujących. Więcej szczegółowych informacji o różnicach między opisywanymi mikrokontrolerami można znaleźć w tym artykule.
Które Arduino wybrać?
Arduino to platforma przeznaczona do systemów wbudowanych. W zależności od zastosowania i założeń projektowych, użytkownicy mają do wyboru Arduino Mega, Arduino Uno, Arduino Leonardo i Micro. Każda płyta charakteryzuje się nieco innymi parametrami (m.in. typem procesora i liczbą wejść oraz wyjść).
Jakie możliwości dają rozszerzenia płyty Arduino?
Arduino Shield, czyli rozszerzenia kompatybilne z mikrokontrolerem Arduino rozszerzają możliwości wykorzystania urządzenia bazowego. Do najpopularniejszych rozszerzeń należą kontrolery silników i serw, klawiatury i wyświetlacze, różnego rodzaju czujniki, rozszerzenia komunikacyjne i ekspandery wyprowadzeń.
Jaki klon Arduino wybrać?
Niestety nie wszystkie klony Arduino charakteryzują się dobrą jakością wykonania. Z tego powodu lepszym i przede wszystkim bezpieczniejszym wyborem jest zakup oryginalnej płytki.
Jak oceniasz ten wpis blogowy?
Kliknij gwiazdkę, aby go ocenić!
Średnia ocena: 4.7 / 5. Liczba głosów: 11
Jak dotąd brak głosów! Bądź pierwszą osobą, która oceni ten wpis.
Fan dobrej literatury i muzyki. Wierzy, że udany tekst jest jak list wysłany w przyszłość. W życiu najbardziej interesuje go prawda, pozostałych zainteresowań zliczyć nie sposób. Kocha pływać.
Fan dobrej literatury i muzyki. Wierzy, że udany tekst jest jak list wysłany w przyszłość. W życiu najbardziej interesuje go prawda, pozostałych zainteresowań zliczyć nie sposób. Kocha pływać.
Zigbee to protokół komunikacyjny opracowany przez ZigBee Alliance. Jest on znany z niezawodności i niskiego zużycia energii, dlatego też bywa szeroko stosowany w inteligentnych domach i przemyśle.
Enkodery są wykorzystywane m.in. w maszynach przemysłowych, urządzeniach codziennego użytku, robotach i wielu innych. Kompatybilność z platformą Arduino umożliwia łatwą integrację enkoderów z szerokim zakresem mikrokontrolerów.
Zigbee to protokół komunikacyjny opracowany przez ZigBee Alliance. Jest on znany z niezawodności i niskiego zużycia energii, dlatego też bywa szeroko stosowany w inteligentnych domach i przemyśle.