Digital Light Processing należy do zaawansowanych technologii druku żywicą światłoutwardzalną dostępna dla użytkowników domowych. Jest najbardziej rozpowszechniona ze względu na przystępne ceny samych drukarek 3D operujących według jej metod.
O ile przedsiębiorstwa zajmujące się drukiem 3D profesjonalnie i dysponujące rozbudowanymi parkami maszynowymi mogą przebierać w różnorodnych technologiach modelowania, o tyle użytkownicy domowych i półprofesjonalnych warsztatów mają do wyboru zasadniczo trzy technologie. Pierwsza z nich to najpowszechniejszy druk z użyciem filamentów, a dwie pozostałe – SLA i DLP, polegające na wytwarzaniu detali dzięki utwardzaniu płynnej żywicy. Czym DLP różni się od stereolitografii i w jakich zastosowaniach okazuje się lepsza?
Na czym polega druk DLP?
Digital Light Processing – bo tak brzmi pełna nazwa omawianej technologii – polega na utwardzaniu żywicy UV generowanym światłem. W obecnie spotykanych na rynku drukarkach 3D występuje najczęściej wyświetlacz LCD, a nawet HD LCD, natomiast za emitowanie światła UV odpowiedzialna jest często matryca, zapewniająca równomierne naświetlanie całej powierzchni. Wyświetlacz LCD odtwarza obraz (czyli kształt utwardzanej aktualnie warstwy) z bardzo wysoką dokładnością i rozdzielczością, dzięki czemu promienie UV mogą oddziaływać na ściśle określone partie drukowanego modelu.
Cały proces druku polega zatem na wyświetlaniu kolejnych przekrojów projektu i napromieniowywaniu za każdym razem całej powierzchni danego przekroju z udziałem promieniowania ultrafioletowego. Kolejne, niezwykle cienkie (sięgające grubością dziesiątych, a nawet setnych części milimetra) warstwy składają się na cały przestrzenny model – dokładnie tak, jak w przypadku kolejnych warstw filamentu w drukarkach FDM/FFF.
Jaką drukarkę DLP wybrać?
Na rynku dostępnych jest wiele modeli drukarek 3D wyposażonych w projektory do naświetlania wydruków. Bez trudu znajdziemy takie, na których zakup mogą pozwolić sobie posiadacze domowych warsztatów, pasjonaci albo właściciele małych firm. Jednym ze szczególnie przystępnych cenowo urządzeń jest drukarka Creality LD-002R LCD, oferująca przestrzeń roboczą o wymiarach 119 x 65 x 160 mm.
Wyposażona została w wyświetlacz LCD o rozdzielczości 1440 x 2560 pikseli, co przekłada się możliwość osiągnięcia bardzo cienkiej grubości warstwy wydruku mieszczącej się w przedziale zaledwie 0,01 do 0,05 mm. Innym ciekawym rozwiązaniem jest model Anycubic Photon S o przestrzeni roboczej 115 x 65 x 165 mm, z projektorem HD LCD o rozdzielczości 2 K (2560 x 1440 px). Podobnie jak urządzenie Creality, także drukarka Anycubic Photon S wyposażona została w oprogramowanie z antyaliasingiem, który wygładza krawędzie obrazu, co przekłada się na gładsze obrysy drukowanych modeli. Dobrym pomysłem konstruktorów okazało się zastosowanie aluminiowej platformy roboczej, poprawiającej adhezję pierwszej warstwy modelu do podłoża.
