Czym jest transhumanizm?

 Oraz jak daleko można z takim podejściem zajść? Zawiłości i niuanse w dyskursie nt. transhumanizmu są nieskończone. Powody zarówno za, jak i przeciw tej ideologii są tak samo treściwe i istotne po obu stronach.

Obok pozytywnych działań w zakresie wspomagania człowieka w jego problemach zdrowotnych, istnieją także działania, które zaczynają wzbudzać poważne kontrowersje. Przykładem jest przezczaszkowa stymulacja prądem stałym. Jest to technika polegająca na przyspieszeniu czasu reakcji poprzez dostarczanie do mózgu bardzo słabych impulsów elektrycznych generowanych sztucznie. W ten sposób praktykowano szkolenie snajperów w armii USA. Taka praktyka ma w zasadzie po równo zwolenników co przeciwników, zważywszy na to, że jest to inwazyjne ingerowanie w żywy organizm ludzki, które może przyczynić się do powstawania zmian w strukturze mózgu. Choć transhumanizm jest często postrzegany pozytywnie, jako uosobienie wzrostu i postępu. Transhumaniści wierzą, że ludzie w obecnej formie są etapem na drodze ewolucji oraz, że posiadając współczesne narzędzia nauki i techniki, możemy pokierować naszą ewolucją, bez obawy przed ingerencją siły wyższej, jeśli taka siła istnieje – moc poznawcza człowieka nie pozwala na sprawdzenie tego. W efekcie, pójście drogą transhumanizmu może być opłakane w skutkach, zwłaszcza, że proces ewolucji jest bardzo złożony i wymaga sporej ilości czasu, a próba jego przyspieszenia może okazać się niebezpieczna dla życia człowieka. Choć człowiek jest stworzony by się rozwijać, to transhumanizm w praktyce może doprowadzić do idealizacji życia człowieka, a tym samym popadnięcie w stagnację, w wyniku której człowiek paradoksalnie…przestanie się rozwijać i pewnego dnia stanie bezradnie w miejscu. Co więcej, pojawi się wzmożona dehumanizacja – ludzie przestaną być tymi, kim są i staną się organizmami w pełni zależnymi z zewnątrz, a pojawienie się różnic pomiędzy ludźmi zacznie być odbierane w taki sposób, jak powiedział niegdyś św. Antoni Pustelnik: ,,…Przyjdą takie czasy, że ludzie będą szaleni i jeśli kogoś zobaczą przy zdrowych zmysłach, to powstaną przeciw niemu, mówiąc: Jesteś szalony, bo nie jesteś do nas podobny…”. Pod tym względem, pójście drogą transhumanizmu może skutkować kompletnym wykorzenieniem ludzi z typowo ludzkich zachowań, na które składają się naturalne uczucia i potrzeby, a ludzie którzy zachowają własną świadomość i będą stawiali opór przed ideologią transhumanizmu, zostaną uznani za wrogów publicznych i z góry zostaną wykluczeni poza nawias społeczny, bez próby podjęcia obustronnej, konstruktywnej wymiany argumentów.